Μεγάλα, σαν ανάποδα χωνάκια. Τριχωτά απ’ την έξω μεριά τους. Ροζουλά και λεία από μέσα. Μεταφέρουν τα ηχητικά κύματα στα έσω τους κι έτσι ο τετράποδος κάτοχός τους υπολογίζει τη διεύθυνση του θορύβου. Ακούνε και τον παραμικρό ήχο. Τα ασυνήθιστα μεγάλα αυτιά μαρτυρούν πως η γάτα είναι κυνηγιάρα . Τα φαγωμένα, πετσοκωμένα, αυτιά σημαίνουν... έντονο παρελθόν (μάχες και έριδες πολλές). Αν είναι... μαύρα, ενδέχεται ν’ ανήκουν σε... αδέσποτο felis caracal , διαφορετικά σε μια κοινή μαύρη γάτα, μάλλον. Αν, πάλι, είναι εντελώς διπλωμένα (για περισσότερο από ένα εικοστετράωρο) τότε ανήκουν σε σκοτσέζικη φολντ (και καθαρίζονται πολύ δύσκολα). Αν, τέλος, τα αυτιά της γάτας δείχνουν οριζοντιωμένα, τα μάτια της έχουν στενέψει και τα μουστάκια της γέρνουν προς τα εμπρός, τότε κάτι δεν της πάει καλά, και πρέπει να προσέχετε (είναι ή φοβισμένη ή θυμωμένη). Ακόμα κι όταν τα γατιά είναι σοβαρά απασχολημένα με κάτι τις τα αυτιά τους πάντα βρίσκονται σε εγρήγορση με τους γύρω ήχους, ουδέποτε αδρανούν. Η συνήθης σπιτόγατα μπορεί να στρέψει τα αυτιά της πλαγίως και πίσω, προκειμένου να εντοπίσει την προέλευση κάποιων αμυδρών ήχων (κατάλοιπο, ασφαλώς, απ’ όταν ήταν μια αγριόγατα και κυνηγούσε στο λυκόφως της φυσικής ιστορίας): «Ασφαλώς, το πρόσωπο της γάτας είναι μικρό και μάλλον ανέκφραστο, αν όμως παρατηρήσεις προσεκτικά τον συνδυασμό ματιών και αυτιών και, κυρίως, την ευκίνητη περιοχή κάτω απ’ τα αυτιά, μπορείς κάποτε να διακρίνεις την αντανάκλαση ισχυρότατων συναισθημάτων» (Ρόαλντ Νταλ Απροσδόκητες ιστορίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου