ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΜΑΣΤΙΓΩΘΗΚΑΝ ΑΛΥΠΗΤΑ

Είναι αλήθεια πως στο διάστημα αυτών των ημερών οι επαγγελματίες μαστιγώθηκαν αλύπητα και είδαν τον κόπο τους να εξανεμίζεται και να γίνεται ένα μάτσο σίδερα και από ό,τι απόμεινε από τα ερείπια να το καίει ο ήλιος και να το δέρνει η θάλασσα.\Έγινε η Ιθάκη του μεσοπολέμου και διαλύθηκε η υποτυπώδης τουριστική υποδομή που υπήρχε από ιδιωτική πρωτοβουλία για να μείνει ο τουρίστας άφωνος μπροστά στη μανιώδη καταστροφή μέσα στο καλοκαίρι.

Χαλάλι όμως, αν πρόκειται να είναι η χαρά του κομπλεξισμού και η επιτυχία του αποτυχημένου, που τώρα αισθάνεται δυνατότερος.

Χαλάλι, αν είναι να βλέπει τη θάλασσα ο απόδημος κάνοντας ρηλάξ, μια και δεν θα τη δει φουρτουνιασμένη γιατί η πρώτη βροχή και ο χειμώνας πρέπει να το βρούνε στην πόλη. Χαλάλι, αν είναι για το νοικοκύρεμα του τόπου μας.

Χαλάλι, αν επιτέλους άρχισε να μπαίνει τάξη στην Ελλάδα.

Μάταια όμως περιμένω να δω τον κουλτουριάρη στον ήλιο και στον αέρα, απαλλαγμένο επιτέλους από την ασχήμια της τέντας που τον ενοχλούσε.

 Άδειες οι καρέκλες οι γραφικές!

Κάθε τόπος έχει τους άρχοντες που του αξίζουν και ας βασιλεύει σήμερα η ρουφιανιά.

Κάθε άνθρωπος με αξιοπρέπεια προβληματίζεται γιατί επένδυσε, μόχθησε κι έδωσε τη ζωή του στο νησί που αγάπησε, εύχεται να μην ντρέπεται να περπατήσει.

Το άλλο μάτι του τόξου.