Ένας στους πέντε νέους που σερφάρουν στο Διαδίκτυο, θαμώνες των Ίντερνετ καφέ, παίρνει ναρκωτικές ουσίες τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, έξι στους δέκα πίνουν πάνω από τρεις καφέδες, ενώ την εβδομάδα ξεπερνούν τις σαράντα ώρες μπροστά από τον υπολογιστή. Το 27% των χρηστών είναι εξαρτημένοι [εμφανίζουν: χαμηλή αυτοπεποίθηση, ψυχαναγκαστική διάθεση, ψυχολογική αναστολή, σιωπή, απόσυρση στον εαυτό τους, σύγκρουση με το περιβάλλον τους λόγω της χρήσης (καθηγητές, γονείς, φίλοι), χαμηλή επίδοση στις σπουδές και υποτροπή], περίπου ένας στους τρεις είναι άνδρες, οκτώ στους δέκα είναι ηλικίας 12-24 ετών. Το 86% των εξαρτημένων προτιμούν παιχνίδια, chat και ιστοσελίδες. Το 70% των εξαρτημένων από το Ίντερνετ παρακολουθούν πορνοσελίδες από μισή ώρα μέχρι δυόμισι ώρες την ημέρα, το 47% νιώθουν μόνοι και απροστάτευτοι σε σύγκριση με το 10,5% των μη εξαρτημένων. Τα παραπάνω συμπεράσματα αποτελούν μέρος της έρευνας που διενεργήθηκε από το ΤΕΙ Αθήνας, για πρώτη φορά στη χώρα μας, από τον Ιανουάριο έως λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα σε περιοχές όπως η Νέα Χαλκηδόνα, ο Κολωνός, το Μενίδι, τα Άνω Λιόσια, το Νέο Ηράκλειο, τα Κάτω Πατήσια, το Ίλιον, η Αγία Παρασκευή, τα Γλυκά Νερά και ο Γέρακας. Από τους ερωτηθέντες 291 ήταν άντρες και 144 ήταν γυναίκες. Η μέση ηλικία τους είναι 18-20 χρόνων με τυπική απόκλιση 1,2 χρόνια. Στόχος της ομάδας που διενήργησε την έρευνα δεν είναι η «ποινικοποίηση» των Ίντερνετ καφέ, τα οποία προσφέρουν εργασία σε πολλούς νέους και νέες στη σημερινή δύσκολη εποχή, αλλά η ανάγκη να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί νομοθετικό πλαίσιο για τις ηλικίες των ανθρώπων που πηγαίνουν στα Ίντερνετ καφέ και για το τι βλέπουν και η εκστρατεία ενημέρωσης των γονέων για τους κινδύνους που κρύβει η ενασχόληση με το Διαδίκτυο. Μέσα από το ερωτηματολόγιο των 72 ερωτήσεων που ετέθη στους χρήστες, εξετάζονται: η εξάρτησή τους από το Ίντερνετ, τα θέματα που παρακολουθούν στον Η/Υ, τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά, οι σχέσεις τους με το περιβάλλον και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. «Το δείγμα ήταν τυχαίο», μας λέει ο Χρήστος Κ. Φράγκος, καθηγητής Ποσοτικών Μεθόδων στη Διοίκηση, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, ΤΕΙ Αθήνας, κύριος ερευνητής και υπεύθυνος της έρευνας. «Το 22% των εξαρτημένων είναι στην ηλικία των 18-20 χρόνων. Αυτό εξηγείται διότι οι εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο χρήστες νιώθουν εγκαταλειμμένοι απ' όλους, απογοήτευση και μοναξιά περισσότερο απ' ό,τι οι μη εξαρτημένοι. Δεν νιώθουν κοινωνική υποστήριξη. Φαίνεται πιθανό ότι η χρήση του Διαδικτύου γίνεται προβληματική σε μια περίοδο που ο νέος είναι ακάλυπτος από κοινωνική υποστήριξη, τόσο αναπτυξιακά όσο και μαθησιακά, και στρέφεται στο Διαδίκτυο για κοινωνική υποστήριξη. Η ερμηνεία αυτή υποστηρίζεται από το γεγονός ότι το ποσοστό των εξαρτημένων από το Διαδίκτυο είναι μεγαλύτερο στην ηλικία 18-20, κατά την οποία έχει γίνει η είσοδος στο πανεπιστήμιο, σε διάφορες σχολές, και η μεγάλη προσπάθεια για τους μη σπουδάζοντες να κατακτήσουν την αγορά εργασίας». «Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων με τις μεθόδους αυτές», συμπληρώνουν ο Κώστας Χ. Φράγκος, τελειόφοιτος Ιατρικής Σχολής Αθηνών, και η Κατερίνα Βάλβη, απόφοιτος ΤΕΙ Αθήνας, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, «αποδεικνύεται ότι οι παράγοντες που συντελούν και προβλέπουν την εξάρτηση από το Ίντερνετ είναι: το φύλο -και ειδικά αν ο χρήστης είναι άνδρας, η ηλικία -και μάλιστα αν ο χρήστης είναι 18-20 ετών, η χρήση του Ιντερνετ τη νύχτα, η εργασιακή ανασφάλεια, η βαθιά απογοήτευση από τη ζωή, η χαμηλή αυτοεκτίμηση στον εαυτό του, η αδιαφορία ή μη γνώση των γονέων, το είδος των εφαρμογών του Ίντερνετ, ειδικά τα παιχνίδια βίας που δεν τερματίζονται, οι συνομιλίες (τσατ) και το e-mail».
Κυβερνοσχέσεις και κυβερνοσέξ : «Η εξάρτηση από το Ίντερνετ», προσθέτει ο Κώστας Φράγκος, «αφορά την ψυχολογική κατάσταση εκείνη στην οποία το άτομο θεωρεί ως αναγκαία την καθημερινή και πολύωρη χρήση του Διαδικτύου και είναι αδύνατη η διαβίωση χωρίς τον υπολογιστή. Δεν είναι κριτήριο εξάρτησης οι ώρες καθημερινής χρήσης, αλλά οι ψυχολογικές μεταβολές που συνοδεύουν τη χρήση του Διαδικτύου και φαίνονται στον χαρακτήρα του ατόμου (απόσυρση, άρνηση ότι έχει πρόβλημα, ανοχή). Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός. Ορίζεται ως η εκούσια και επαναλαμβανόμενη διενέργεια κακόβουλης πράξης μέσω της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων. Υπάρχουν δύο ηλεκτρονικές συσκευές με τις οποίες το άτομο-παρενοχλητής μπορεί να εκφοβίζει το θύμα του εξ αποστάσεως. Ο τρίτος κίνδυνος είναι η απιστία μεταξύ των ζευγαριών μέσω του Ίντερνετ (internet infidelity) και οι κυβερνοσχέσεις. Σ' αυτή τη διαδικτυακή απιστία, το άτομο διατηρεί σχέση από το Ίντερνετ, υπό πλήρη μυστικότητα, που φαίνεται από το ταχύ σβήσιμο μηνυμάτων σε φόρουμ και chat-rooms, κλείσιμο παραθύρων και ασφάλιση των εισερχομένων μηνυμάτων ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Αποτέλεσμα είναι οι χωρισμοί των ζευγαριών, τα διαζύγια και ενδο-οικογενειακά προβλήματα. Μια ακραία μορφή απιστίας μέσω Ίντερνετ είναι και το κυβερνοσέξ (cybersex). Σε αυτή τη μορφή συνουσίας, τα δύο άτομα αυνανίζονται αμοιβαία με ταυτόχρονη ανταλλαγή εικόνων και βίντεο του αυνασιμού, καθώς και λεκτική επικοινωνία με μηνύματα ή συνομιλία. Ο τέταρτος κίνδυνος αφορά τη διαδικτυακή παιδοφιλία και πορνογραφία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου