Του Πρωτοπρεσβύτερου ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ
ΚΟΥΤΣΟΥΒΕΛΗ
Το
Κιόνι αποτελεί μια ενορία με κεντρικό ιερό ναό αυτόν του Αγίου Ιωάννου του
Προδρόμου, ο οποίος εορτάζει στις 24 Ιουνίου (με τα «λαμπάδα»). Όλως περιέργως,
η πανήγυρις αυτή υποσκελίστηκε από την εορτή της ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ (2 Φεβρουαρίου).
Ποια είναι όμως η ιστορία της εικόνας; Περίεργο επίσης είναι ότι δεν τιμάται η
εικόνα που αναπαριστά το γεγονός της Υπαπαντής, αλλά μια εικόνα σε επιβλητικό
θρόνο που αναπαριστά τη Θεοτόκο Βρεφοκρατούσα, με την υπογραφή στο κάτω μέρος:
«εποιήθη υπό Ιωάννου Ταμβάκη ΖΑΚΥΝΘΟΣ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 1858».
Η
αληθινή ιστορία της εικόνας (διασταυρωμένη) έχει ως εξής: Περί το 1856 η
εκκλησιαστική επιτροπή του Ιερού Ναού στο Κιόνι έφτιαξε τον υπάρχοντα θρόνο με ένα
κενό στη μέση για να υποδεχθεί μια εικόνα (δεν γνωρίζουμε ποιά), που, ποτέ,
όμως δεν παραγγέλθηκε και έτσι παρέμεινε ο θρόνος άδειος. Μια χειμωνιάτικη μέρα
με κακοκαιρία (άγνωστο πότε ακριβώς) ήρθε και άραξε στο Κιόνι ένα καΐκι. Το
πλήρωμα κατέφυγε στο καφενείο του χωριού. Όμως ο καιρός δεν έφτιαχνε, η
φουρτούνα καλά κρατούσε και κουβέντα στη κουβέντα ο καπετάνιος εκμυστηρεύτηκε
ότι ο προορισμός του ήταν η Κέρκυρα, με σκοπό να παραδώσουν εκεί μια εικόνα που
είχε αγιογραφήσει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΑΜΒΑΚΗΣ κατά παραγγελία. Ακούγοντας αυτήν την
κουβέντα η επιτροπή του Αη Γιάννη, πρότεινε: «και εμείς έχουμε ένα θρόνο έτοιμο
για να παραγγείλουμε μια εικόνα...». Εν τέλει και ως αποτέλεσμα της πολυήμερης
παραμονής στο Κιόνι, ο καπετάνιος και η επιτροπή συμφώνησαν και πήγαν την
εικόνα από το καΐκι στην εκκλησία του Αη Γιάννη. Και κατά ευχή συγκυρία αυτή η
εικόνα που προοριζόταν για την Κέρκυρα εφήρμοσε ακριβώς στο κενό του θρόνου στο
Κιόνι! Έτσι αγοράστηκε και έμεινε εδώ, ενώ οι άλλοι αναχώρησαν για τη Ζάκυνθο.
Καλοκαίρι – Αύγουστος 1998: Έρχεται
ένας νεαρός άνδρας και με αναζητά. Πηγαίνω στην Εκκλησία. Μου συστήνεται
Ταμβάκης (το μικρό όνομα μού διαφεύγει) δάσκαλος από τη Ζάκυνθο, δισέγγονος του
Αγιογράφου Ιωάννη Ταμβάκη. Μου λέει «εδώ υπάρχει μια εικόνα του προπάππου μου
Ιωάννη» και πριν καλά-καλά του δείξω πηγαίνει μπροστά στον θρόνο και μου λέει:
«αυτή είναι», και βγάζει από την τσέπη του μια φωτογραφία ολόϊδια με την
ΥΠΑΠΑΝΤΗ και μου τη δίνει. Συγχρόνως δε, χωρίς εγώ να του πω τίποτε, μου
αφηγήθηκε αυτά που πιο πάνω ανέφερα, προφανώς θα τα άκουσε από την οικογένειά
του.
Το πως πήρε το προσωνύμιο ΥΠΑΠΑΝΤΗ
δεν το γνωρίζω. Ο λαός της Ιθάκης από το 1953 με τους σεισμούς αφιέρωσε στην
εικόνα τάματα αμέτρητα. Όλα τα σπίτια του Κιονίου έχουν αφιερώσει στην εικόνα
και από κάτι. Η μεγαλοπρεπής εορτή της ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ λαμβάνει χώρα στις 2
Φεβρουαρίου με τη συμμετοχή όλων των Ιθακησίων.
Αυτά
για την ιστορία.
Δημοσιεύτηκε
στο Περιοδικό της Ιθάκης Ο Παπουλάκης, φ. 51
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου